Angst

Angst is een moeilijke emotie vooral bij kinderen. Zij kunnen op vele manieren angst laten zien en kunnen heel hardnekkig zijn in hun weigering een taak aan te gaan. Ouders moeten vaak van goede huizen komen om weerstand te bieden aan deze kinderen. Voor ouders is het niet altijd gemakkelijk om hier een goede weg in te vinden en een oplossing te vinden die voor zowel het kind als de ouders zelf helpend is.

Een angst ontwikkelt zich vaak in de vroege kinderjaren en bij sommigen komt deze angst pas later tot uiting (denk bijvoorbeeld aan de adolescentie).
Angsten kunnen onder andere ontstaan door bepaalde gebeurtenissen uit het verleden of door de opvoeding van de ouders. Denk bijvoorbeeld aan een kind dat een te beschermende opvoeding krijgt van de ouders. Dit kind loopt het risico om zich buiten, zonder zijn of haar ouders, angstig en onprettig voelen in de "grote wereld".

Ieder kind is bang en zoals gezegd is dat heel gezond. Wanneer een kind echter belemmeringen gaat ervaren en het ouders en opvoeders op een dag teveel wordt of begint op te vallen dat het kind bepaalde taken en zaken niet meer oppakt, begint er vaak een zoektocht naar een oplossing.

In eerste instantie wordt vaak hulp gezocht voor het kind. De ervaring van Juffrouw Koffer is dat dit onvoldoede zal helpen. 

Zonder de ouders gaat hulp aan een kind met angst niet helpen. Ouder en kind zijn vaak in patronen terecht gekomen die al redelijk vastgezet zijn en die bestaan uit een vast actie- en reactiepatroon.

• Meningen en overtuigingen over de angst
• Overtuigingen hoe een kind de angst beleeft
• Angsten van de ouder
• Schuldgevoelens van de ouder
• Verschillende aanpak en mening van ouders
• Opvoedangst bij ouders

Dit betekent dat ouders eerst bewustzijn moeten hebben over hoe zij zelf staan ten opzichte van hun kind met angst en tegenover hun eigen angsten.
Probeer je het kind te helpen en blijft de ouder buiten schot, dan zal het niet werken.
De ouder moet een medestander en hulpbron worden om het kind uit de angst te helpen.

Faalangst

Een aparte categorie om te noemen is faalangst. Er wordt steeds meer en vaker gesproken over faalangst.
Faalangst is een specifieke angst voor situaties die bekend zijn, waarbij het kind de gevolgen vreest. Het gaat dan met name om de angst voor negatieve beoordelingen door leraren, medeleerlingen, maar ook door ouders. Die angst is meestal niet gerechtvaardigd en is meestal het gevolg van een foutieve inschatting van het kind zelf over de taak, een situatie of het eigen kunnen.

Het kind maakt een (onbewuste) inschatting hoe bedreigend een situatie zal kunnen zijn. Dit kan gericht zijn op een taak, zoals het presteren op een bepaald vak, een specifieke situatie zoals een toets of examen, of het kan verbonden zijn aan een persoon, zoals een strenge of afkeurende leraar.

Wanneer het kind zich bedreigd voelt in zijn competentiegevoel, zelfrespect of eigenwaarde kan het kind faalangst gaan ontwikkelen.

Faalangst is vooral herkenbaar aan de negatieve gedachten, gericht op de taak en op de persoon van het kind zelf. Het heeft de neiging om een selffulfilling prophecy te worden in de vorm van: “Zie je wel dat ik dit niet kan…”

Naast de negatieve gedachten is er een lichamelijke component, waarbij het lichaam allerlei signalen geeft die negatief gevoeld worden. Dit kan uiteindelijk leiden tot hyperventilatie of een zogenaamde black-out.

Bij Juffrouw Koffer gaan we samen met je ouders de angsten aan. We kijken in de eerste coachsessie waar ze vandaan komen, hierna werk ik 4 sessies met het kind en ontdekken we hoe we voorbij de angst kunnen denken. Dit maakt dat de angst in een perspectief komt te staan en er een stap vooruit kan worden gemaakt. Hierna volgt een evaluatie met ouders erbij. 

Neem contact op om een afspraak in te plannen.